Qëndrimi i saj statik është duke u përballur me një revoltë mbi vendimet politike.
Tregjet morën një kthesë negative të hënën mes trazirave që përfshinë kancelaren Angela Merkel në Gjermani, pasi bëhet më e qartë se qeveria dhe koalicioni nuk do të zgjasë nëse ajo nuk i adreson shqetësimet e shtetasve gjerman në qeverisjen e saj.
Kriza në këtë rast ka të bëjë me emigracionin e paligjshëm. Frustrimi gjerman me politikën e zjarrtë të Merkelit në 2015 për emigrantët e Lindjes së Mesme i ka kushtuar asaj vota parlamentare në zgjedhjet kombëtare të vjeshtës së kaluar. Kjo e detyroi atë në muajt e bisedimeve të prodhonte një tjetër koalicion të pamëshirshëm majtas-djathtas.
Ndonëse votuesit e dytë më të mëdhenj në zgjedhjet e fundit ishin për Alternativa anti-imigracionit për Gjermaninë (AfD), Merkel nuk ka prodhuar ende një plan bindës për t’u ballafaquar me krizën e emigrantëve në Gjermani.
Stuhia e kësaj jave lindi sepse ministri i Brendshëm Horst Seehofer dha një strategji të re të migracionit, por Merkel refuzoi propozimin e tij për t’i larguar emigrantët që tashmë kanë aplikuar për azil në një shtet tjetër të Bashkimit Evropian.
“Shpëtimi i Kancelares tani është në Europë – thonë ekspertët, – ku do t’i duhet të impenjojë europianët në një politikë të përbashkët ndaj refugjatëve”.
Mministri i Brendshëm Horst Seehofer planifikon ta mbyllë kufirin gjerman për një grup të madh emigrantësh. Ky është shantazh! Kancelarja duhet të ofrojë tani rezultate.
Partia simotër i ka dhënë shefes së ekzekutivit gjerman 14 ditë kohë për ta zgjidhur ngërçin me vendet e BE-së.
Ironia e madhe është se, që të shpëtojë trashëgiminë e vet politike, postin si Kancelare, por edhe vet unitetin e bllokut, Merkelit do t’i nevojitet më shumë se kurrë ndihma e qeverive të tjera europiane, e sidomos atyre të lidhura më së shumti me debatin e emigracionit: Greqisë, Italisë dhe Austrisë.
Me këto vende, Kancelarja po synon të lidhë marrëveshje dypalëshe, që ato të pranojnë të marrin azilkërkuesit që vërshojnë drejt Gjermanisë. Seehofer u shpreh një ditë më parë se është gati të presë fundin e qershorit për një zgjidhje europiane për këtë çështje.
Nëse deri atëherë nuk do të arrihen marrëveshje me partnerët e BE-së, nga ai moment do të nisin dëbimet masive të emigrantëve në kufijtë gjermanë.
Pra, kjo grindje politike tregon se votuesit janë të pakënaqur me zonjën Merkel. Nëse ajo e shkarkon ministrin Seehofer nga kabineti i saj ose nëse ai jep dorëheqjen, kjo mund të shkaktojë rënien e qeverisë së saj dhe një raund të ri të paqëndrueshmërisë politike në ekonominë më të madhe të eurozonës.
Përgjigjja e Merkel ndaj pakënaqësisë popullore për emigrantët në fushatën e vitit të kaluar ishte të ligjëronte se gjermanët do të sjellin “stabilitetin” në mbarë botën; por sot Gjermania po përballet me sfida të forta ekonomike dhe sociale./Përshtatur për Opinion.al
