“Edhe tani pyes veten përse Zoti më shpëtoi. Nuk jam më i mirë se të tjerët. As se ai djali kinez me kapele që duke rënë më pa për herë të fundit: apo se i atij burri të bardhë ndoshta francez që mërmëriti diçka të pakuptueshme përpara se të vdiste: apo të rojes që më lau me gjakun e tij. Pashë kështu të vriteshin gjashtë, të ekzekutuar nga çmenduria e terroristëve. Nëse do më japin leje do të doja të shkoja në morg ti gjeja për herë të fundit këta njerëz për ti falenderuar”
Leon Aharr Gnama, inxhinier elektronik 54 vjeç, ka lindur në Togo por ka jetuar 28 vite në Itali duke marrë dy shtetësinë. Të tre fëmijët, të gjithë të lindur në Itali, dhe gruaja jetojnë në Francë. Leon është në Mali dhe punon për Western Co, një shoqëri që kujdeset për energjinë e rinovueshme.
Është i bekuar. Për tetë orë qëndroi i mbërthyer në një ashensor të Hotel “Radisson Blue” në Bamako i mbuluar nga 6 kufoma që i pa të masakroheshin nga terroristët dhe që vdekja e tyre e shpëtoi. Vrasësit nuk e panë; “Megjithatë unë nuk u mbulova me ta. Me vete përsërisja, nëse bien dhe më fshehin atëherë është vullnet i Zotit, por unë nuk do të spostoj një kufomë për tu fshehur, nuk do të mbrohem me ta”
Për të shpëtuar Leon përdori teknikat e respirimit të përdorura në artet marciale. “Trupa dhe gjaku i viktimave më bënin që të kisha mungesë frymëmarrje, por nuk mund të lëvizja sepse vrasësit ktheheshin dhe qëllonin edhe mbi kufomat. Atëhërë kam filluar të marrë frymë lehtësisht. E ndihmoja veten duke u lutur dhe duke menduar për gruan time Nadin dhe tre femijët e mi Joel, Cyril dhe Nassy. Ndoshta me qindra herë mendova se për mua kishte ardhur fundi. Qëllonin mbi trupa dhe disa plumba me fishkëllyen pranë.
