Dikur, shtëpia pa lahutë quhej “shtëpi e lanun”. Ishte marre (turp) për malësorin të mos e kishte një pushkë e një lahutë. Me telin e saj rapsodët i kanë kënduar Mujit e Halilit, kreshnikëve që shtrinin 7 pashë nën dhé bajlozët e zinj.
Por edhe pse shumëkush e ka ditur Lahutën si vlerë të trashëgimisë sonë, ajo tashmë është përfshirë nga UNESCO në listën e vlera të trashëgimisë serbe.
Në faqen zyrtare të UNESCO-s thuhet se ky instrument është praktikuar ndër shekuj si një formë e kujtesës historike dhe një shprehje e identitetit kulturor.
Vendimi është marrë në Sesionin e trembëdhjetë të Komitetit Ndërqeveritar për Mbrojtjen e Trashëgimisë Kulturore Jomateriale në Port Louis, që u mbajt nga 26 nëntor deri të shtunën më 1 dhjetor 2018.
