Sipas statistikave të publikuara së fundmi nga Instituti i Studimeve Politike mbi diskutimet parlamentare në periudhën janar – korrik, 2016 bien në sy disa tregues interesantë gjinore për sa u përket deputetëve shqiptarë. Gratë deputete në përqindje janë shumë më aktive sesa burrat deputetë. Sipas këtij studimi rezulton se 90% e grave deputete kanë qenë aktive dhe kanë diskutuar në parlament, kurse vetëm 10% e tyre nuk kanë diskutuar (3 nga 30).
Në listën e 17 grave që kanë mbajtur më shumë fjalime në parlament, dominuese janë gratë opozitare ( 234 herë), ndjekur nga Doda (PDIU) me 9 fjalime, Mehmetaj (LSI) me 8 fjalime. Nga gratë deputete të opozitës rezulton se të gjitha kanë diskutuar, madje disa prej tyre figurojnë në listën e diskutuesve më me shumë fjalime në parlament.
Kryeson listën e deputeteve të opozitës Topalli (14 fjalime), Vokshi e Hajdarmataj (10 fjalime), ndjekur nga Halimi (7 fjalime), Elmazi e Tabaku (5 fjalime). Nga lista e grave deputete të PS rezultojnë dy deputete pa asnjë fjalim parlamentar (Arapi dhe Shkreli), kurse në krye të listës me më shumë fjalime nga grate socialiste figurojnë Leskaj (20 ndërhyrje), ndjekur nga Gjylameti e Dhima (8 fjalime), Hysi e Kushi (7 fjalime), Hafizi, Spahiu e Agalliu (6 fjalime), etj.
Dy elementë të tjerë me rëndësi sidomos për ligjërimin parlamentar, kanë vlerë në statistikat gjinore të Kuvendit. E para, me gjithë numrin e lartë të grave e vajzave diskutuese në seanca, problematikat që lidhen me pozitën e gruas dhe çështjet sociale nuk kanë zënë ndonjë vend prioritar.
Fjalimet e deputeteve gra e vajza kanë qenë kryesisht politike dhe në sinkron me ligjërimin / porosinë / vendimmarrjen politike të liderit / partisë, pra “politikisht korrekt”, çfarë nuk ndihmon në promovimin e modeleve gjinore si modele parlamentare në zgjedhjet e ardhshme parlamentare. Së dyti, vetë midis grave deputete ka pasur replika të ashpra, në disa raste edhe denigruese, duke imituar gjuhën e ashpër të burrave parlamentarë dhe duke dëmtuar përpjekjet për krijimin e një lotimi gjinor cilësor, sidomos pas nismës për krijimin e aleancës gjinore mbipartiake në parlament.
Parë në këtë prizëm, rritja e përqindjes dhe e përfaqësimit gjinor në parlament (qoftë si numër deputetësh qoftë si numër diskutuesish në seancat plenare) nuk ka dhënë rezultate pozitive të pritshme dhe është dukshëm larg pritshmërive publike për modelet e reja politike me ngjyra liberale, qytetare, institucionale në jetën politike dhe në jetën parlamentare.
Ky nuk është lajm i mirë. Ndaj statistika se gratë, në përqindje, folën 4 herë më shumë se burrat në parlament mbetet lajm formal, dhe nuk do të thotë se kemi një parlament 4 herë më të mirë.
