Dick Cheney, ish-nënkryetar i SHBA-së dhe një nga arkitektët kryesorë të politikave të “Luftës kundër Terrorizmit”, ka lënë pas një trashëgimi të thellë dhe të diskutueshme.
Ai vdiq në moshën 84 vjeç pas një karriere të pasur, e cila e bëri atë një nga figurat më të fuqishme, por gjithashtu më të kontestuara në politikën amerikane.
Richard Bruce Cheney lindi në 30 janar 1941 në Linkoln, Nebraska. Duke qenë nga një familje me një histori punëtorësh të thjeshtë, ai u rrit në Casper, Wyoming, ku zhvilloi pasionin për politikën.
Pas dështimit të diplomës nga Yale, ai mori një diplomë masteri në shkenca politike nga Universiteti i Wyomingut. Pavarësisht ngjarjeve të herëshme që përfshinin dy dënime për drejtimin mjeti në gjendje të dehur, Cheney e ndryshoi kursin e jetës së tij dhe u bë një figurë e shquar e politikës amerikane.
Në vitin 1968, ai filloi karrierën e tij politike duke punuar për William Steiger, një kongresmen nga Wisconsin, ku ai tërhoqi vëmendjen e Donald Rumsfeld—një figurë kyçe e administratës së Richard Nixon dhe më pas, një nga mentorët e Cheney-t.
Rumsfeld e çoi atë në Shtëpinë e Bardhë të Gerald Ford, ku Cheney shërbeu si shef i stafit të Shtëpisë së Bardhë në moshën 34 vjeçare, duke u shfaqur si një organizator i shkathtë dhe një njeri me aftësi të jashtëzakonshme menaxheriale.
Në vitin 1989, George H. W. Bush e emëroi Cheney-n Sekretar të Mbrojtjes. Puna e tij si udhëheqës i Pentagonit gjatë fundvitit të Luftës së Ftohtë është konsideruar e jashtëzakonshme, veçanërisht për rolin e tij në rindërtimin e forcave të armatosura amerikane pas rënies së Murit të Berlinit dhe shpërbërjes së Bashkimit Sovjetik.
Cheney mbikëqyri një reduktim të madh të buxhetit ushtarak, duke ulur numrin e ushtarëve dhe duke përgatitur ushtrinë amerikane për një rol më global dhe të shpejtë reagimi.
Kur George W. Bush mori postin e presidentit në vitin 2001, ai e zgjodhi Cheney-n si zëvendëspresident. Cheney luajti një rol të jashtëzakonshëm si një nënkryetar me pushtet të konsiderueshëm, duke u përfshirë aktivisht në formulimin e politikave kryesore të administratës, duke përfshirë përpjekjet për të ndryshuar politikën e sigurisë kombëtare pas sulmeve të 11 shtatorit.
Një nga vendimet më të mëdha të Cheney-t ishte mbështetja për pushtimin e Irakut në vitin 2003, ku ai e bëri të qartë se regjimi i Saddam Hussein mbante armë të shkatërrimit në masë, një pohim që më vonë nuk u vërtetua kurrë. Ky veprim, si dhe politikat e tij të luftës kundër terrorizmit, mbetën pika kryesore të kritikave ndaj trashëgimisë së tij, duke e shndërruar Cheney-n në një figurë të polarizuar.
Cheney ishte gjithashtu një mbështetës i fortë i politikave të “de-tensionimit” të luftës dhe ishte një nga zërat më të fuqishëm që mbështeti luftën në Afganistan pas 11 shtatorit. Ky angazhim për luftën kundër terrorizmit i dhuroi atij një reputacion si një nga figurën më të fuqishme dhe më të ndikuara të administratës Bush.
Pavarësisht rolit të tij të rëndësishëm, Cheney nuk ishte gjithmonë një mbështetës i politikave të Partisë Republikane. Në vitet e tij të fundit, ai filloi të bëhej një kritik i ashpër i Presidentit Donald Trump, duke e quajtur atë një kërcënim të madh për republikën, duke thënë:
“Në historinë 248-vjeçare të kombit tonë, nuk ka pasur kurrë një individ që të jetë një kërcënim më i madh për republikën tonë.”
Ky ndryshim drastik në pozicionin e tij politike theksoi tensionet e brendshme që ishin në rritje në Partinë Republikane pas zgjedhjeve të Trump.
Dick Cheney la një trashëgimi të ndarë: ai është mbajtur mend si një arkitekt i Luftës Kundër Terrorizmit, me ndikim të fuqishëm në politikat e sigurisë kombëtare të SHBA-së, por gjithashtu ka qenë një figurë e diskutueshme për përfshirjen e tij në vendimet për pushtimin e Irakut dhe shkeljet e të drejtave të njeriut në emër të sigurisë kombëtare.
Ai gjithashtu mbeti një figurë për të cilën historia do të mund të japë mendime të përziera. Për shumë, ai do të kujtohet si një politikan që shfrytëzoi pushtetin për të udhëhequr SHBA-të në periudha të vështira, ndërsa për të tjerë, ai mbetet një figurë që e përkeqësoi situatën ndërkombëtare dhe u bë një simbol i debatit për luftën dhe politikën e jashtme amerikane.
Dick Cheney do të mbetet një ndër figurat më të fuqishme dhe më të kontestuara të politikës amerikane, me një trashëgimi që ngre pyetje për vendimet që mori dhe ndikimin që pati mbi historinë e SHBA-së dhe botës. Pas vdekjes së tij, shumë e shohin atë si një njeri që luajti një rol të madh, ndonjëherë të diskutueshëm, në politikën globale dhe amerikane, dhe trashëgimia e tij do të jetë një temë që vazhdon të analizohen dhe diskutohet për shumë vite.
Richard Bruce Cheney lindi në 30 janar 1941 në Linkoln, Nebraska. Duke qenë nga një familje me një histori punëtorësh të thjeshtë, ai u rrit në Casper, Wyoming, ku zhvilloi pasionin për politikën. Pas dështimit të diplomës nga Yale, ai mori një diplomë masteri në shkenca politike nga Universiteti i Wyomingut.
Pavarësisht ngjarjeve të herëshme që përfshinin dy dënime për drejtimin mjeti në gjendje të dehur, Cheney e ndryshoi kursin e jetës së tij dhe u bë një figurë e shquar e politikës amerikane.
Në vitin 1968, ai filloi karrierën e tij politike duke punuar për William Steiger, një kongresmen nga Wisconsin, ku ai tërhoqi vëmendjen e Donald Rumsfeld—një figurë kyçe e administratës së Richard Nixon dhe më pas, një nga mentorët e Cheney-t. Rumsfeld e çoi atë në Shtëpinë e Bardhë të Gerald Ford, ku Cheney shërbeu si shef i stafit të Shtëpisë së Bardhë në moshën 34 vjeçare, duke u shfaqur si një organizator i shkathtë dhe një njeri me aftësi të jashtëzakonshme menaxheriale.
Në vitin 1989, George H. W. Bush e emëroi Cheney-n Sekretar të Mbrojtjes. Puna e tij si udhëheqës i Pentagonit gjatë fundvitit të Luftës së Ftohtë është konsideruar e jashtëzakonshme, veçanërisht për rolin e tij në rindërtimin e forcave të armatosura amerikane pas rënies së Murit të Berlinit dhe shpërbërjes së Bashkimit Sovjetik. Cheney mbikëqyri një reduktim të madh të buxhetit ushtarak, duke ulur numrin e ushtarëve dhe duke përgatitur ushtrinë amerikane për një rol më global dhe të shpejtë reagimi.
Kur George W. Bush mori postin e presidentit në vitin 2001, ai e zgjodhi Cheney-n si zëvendëspresident. Cheney luajti një rol të jashtëzakonshëm si një nënkryetar me pushtet të konsiderueshëm, duke u përfshirë aktivisht në formulimin e politikave kryesore të administratës, duke përfshirë përpjekjet për të ndryshuar politikën e sigurisë kombëtare pas sulmeve të 11 shtatorit.
Një nga vendimet më të mëdha të Cheney-t ishte mbështetja për pushtimin e Irakut në vitin 2003, ku ai e bëri të qartë se regjimi i Saddam Hussein mbante armë të shkatërrimit në masë—një pohim që më vonë nuk u vërtetua kurrë. Ky veprim, si dhe politikat e tij të luftës kundër terrorizmit, mbetën pika kryesore të kritikave ndaj trashëgimisë së tij, duke e shndërruar Cheney-n në një figurë të polarizuar.
Cheney ishte gjithashtu një mbështetës i fortë i politikave të “de-tensionimit” të luftës dhe ishte një nga zërat më të fuqishëm që mbështeti luftën në Afganistan pas 11 shtatorit. Ky angazhim për luftën kundër terrorizmit i dhuroi atij një reputacion si një nga figurën më të fuqishme dhe më të ndikuara të administratës Bush.
