Gjatë verës libri i profesor Isuf Kalo hapi debate në publik. Libri “Blloku, mjeku personal i Enver Hoxhës”, mjeku Kalo thotë se nuk i dedikohet ish-pacientit të tij Enver Hoxhës, por Bllokut në tërësi.
Autori thotë se kjo iniciativë, nuk është as për të bërë histori shkencore apo letërsi të mirëfilltë, por është thjeshtë rrëfimi i një mjeku, që ka qenë shumë pranë personazheve të Bllokut.
Këtë të mërkurë në emisionin Opinion, ai ka treguar se si ka qenë marrëdhënia e tij me Enver Hoxhën, ndërsa ka qenë mjeku personal i diktatorit.
“Edhe në klinikën speciale për një kohë të gjatë nuk ka pasur mjekë personal. Për Enver Hoxhën në të vërtetë është kujdesur fillimisht Ibrahim Dervishi, pastaj një doktor Shameti i cili çuditërisht u arratis në Çeki, më pas Fjezi Hoxha është marrë shumë. Ky që u arratis ishte drejtor i klinikës speciale dhe u arratis nga vitet ’60 kur ne u prishëm me kampin socialist, ai kishte të dashurën e tij në Çeki dhe ai simuloi një situatë sikur do shkonte për kurim dhe prej andej iku. Dhe nuk u përzije më në politikë, e bëri për arsye personale. Nuk tha asgjë për Enver Hoxhën, ai mori një shumë parash që nuk i ktheu më. Unë kam patur raport mjek-pacient. Unë në vitet 70-73 u caktova çik mjek personal, për Hysni Kapon që vuante nga diabeti. Hysni Kapo, me iniciativën e tij, nuk ka qenë kërkesa e Enverit i propozoi Enverit që unë të kaloja tek ai. Hysni Kapo më thirri në shtëpi dhe më tha që Partia të ka caktuar një detyrë të rëndësishme të kujdesesh për Enverin dhe tha nëse e bën mirë detyrën partia dhe populli nuk do të harrojë kurrë”,-tha mjeku Isuf Kalo.
“Enver Hoxha kishte relacion të caktuara me sëmundjen. Ai konsultohej shumë herë sepse ne e kërkonim, e dinte që unë isha përgjegjës për të. Herë pas here unë kaloja dhe konsultohesha me të. Pasi ai kaloi infarktin u krijua një ekip shëndetësor, nga një mjek i vetëm tek një ekip. Ky ekip jetonte në një vilë afër vilës së tij. Kohën më të gjatë që kam qëndruar pas tij ka qenë koha që kaloi infarktin, unë kam ndenjur në një dhomë afër tij bashkë me Fahri Bufin, ne ishim skalioni i pari si të thuash. Gjatë kësaj kohe ka patur dhe emergjenca, një ka qenë në janar ’74 dhe ai e vlerësoi shumë faktin që unë ndërhyra shpejt dhe nuk prita shpejt”,-tregoi më tej ai./Opinion.al/
