Mirela Rama humbi jetën mëngjesin e së mërkurës pasi anija e peshkimit ku ajo punonte së bashku me anëtarët e tjerë të familjes, u përmbys nga stuhia në Himarë.
Dallgët e përmbysën anijen e re 9 metra të gjate të blerë me borxhe. Nga kjo ngjarje arritën të mbijetonin djali dhe bashkëshorti i saj si dhe një shok i tyre.
Në një intervistë në Top Channel, Avdul Rama tregon mes lotësh momentet e vështira, ku nëna i vdiq në duar dhe i detyruar, ai e ka lëshuar në det.
“Në momentin që erdhi stuhia, babai dhe nëna ime kanë qenë brenda në kabinën e pilotimit. Unë kam qenë jashtë, në anë të varkës, kurse shoku ynë ka qenë në fund fare te kapaku, te motori. Mbaj mend që ramë të gjithë kur anija u përmbys. Unë kam dalë i dyti, sepse isha në anë, shoku kishte dalë kur dola unë, pastaj dola babai i treti, nga brenda kabinës. Nëna ishte poshtë. Do të them unë i thashë të dalësh tek dera, se anija po mbytet i thashë. Unë i kisha veshur dhe një salvaxhent dhe nga dalja gjysma e salvaxhentës ishte grisur. Kemi ndenjur gjysmë orë mbi varkë.
Nëna mbahej tek vinçi. Vinçi ishte nën ujë, vetëm këmbët… Dhe duart i kishte lart tek anija. E ndihmuam me aq sa kishim. Do të mbaj unë i thashë sa të dalim në breg, se e dija që ishim afër bregut, por deti na kishte shtyrë. E mbajta gjysmë ore nënën të gjallë në krah, s’kisha mundësi për më shumë, sepse më vdiq në duar. E lashë pastaj se vetëm babanë shikoja. I thashë: kjo mbaroi. Më tha mua: lëre dhe dil vetë, se nuk ke çfarë të bësh më. Kam parë vetëm vëllanë me një gomone të madhe, aty humba ndjenjat dhe nuk e di çfarë u bë. Mbaj mend që u përmenda në Jalë. Pashë bababë, vëllanë, këtë shokun tjetër, por nënën se pashë gjallë”, tregon I riu.
Arsen Rama, djali tjetër i familjes nuk doli në det atë ditë, por ka qenë ai që ka kërkuar ndihmë në policinë kufitare, pasi telefonat e familjarëve i dilnin të mbyllur.
