Kur Kevin Reichert hipi në helikopterin e tij për herë të fundit ishte pjesë e një task force që mbështeti intervenimin e NATO-s në Kosovë. Ishte një vend për të cilin shumë rrallë kishte dëgjuar, por unë e njihja mirë.
Babai im, Ramiz Tafilaj, është nga Kosova dhe kur isha fëmija kam kaluar çdo verë atje me familjen tani, derisa gjërash shkuan aq keq sa nuk munda më. Më shumë se 10 mijë njerëz vdiqën në duart e forcave serbe. Dhe ju ndodhja keni parë fotot e më shumë se një milion kosovarëve që u larguan me forcë nga shtëpitë e tyre, duke ecur në këmbë me javë, duke fjetur në kampet e refugjatëve gajtë përpjekjes për të arritur në vendet fqinje. Familja ime ka qenë në mes të luftës dhe për këtë na u deshën muaj që të gjenin të mbijetuarit.
![Kosovar refugees fleeing their homeland. [Blace area, The former Yugoslav Republic of Macedonia]](https://opinion.al/wp-content/uploads/2017/03/foto1.jpg)
Kur Kevin bisedoi me gruan e tij, Ridgeley, një orë pasi ai mori misionin e ri. “Zemër”-i tha ai por asnjëri nuk e kuptoi se kjo mund të ishte thirrja e tyre e fundit telefonike. “Duhet të shohësh shkatërrimet që këta njerëz po bëjnë. Duhet të bëj diçka për ti shpëtuar”.
Por ajo që ndodhi, ishte diçka që familja nuk e kishte imagjinuar. Helikopteri i Kevin u rrëzua në Shqipëri.
Kaluan pothuajse 18 vjet që kur Ridgeley Reichert humbi burrin e saj dhe Carrisa, 9, Chris,9 dhe Colten 4, humbën babanë e tyre.
Kevin dhe piloti i tij, David Gibbs ishin ushtarët e parë amerikan të vrarë në konfliktin në Ballkan.
Për vite të tëra babai im ka kërkuar për familjen e tyre.
“Deklarata e Pavarësisë së Kosovës është shkruar me gjakun e këtyre ushtarëve. Ne kurrë nuk do ti harrojmë ata.”
Në shkurt, në përvjetorin e 9-të të Pavarësisë së Kosovës, prindërit e mi dhe miku i tyre, historiani Jusuf Buxhovi, u nisën nga Teksasi në Wisconsin për të takuar familjen Reicherts.
Ata fëmijë ushtaraku që kanë humbur babanë e tyre kohë më parë, nuk janë më fëmijë. Carissa kishte dy fëmijë të sajtë. Chris ndihmonte biznesin familjar dhe Colten studionte histori në Universitetin Wisconsin, i fokusuar në historinë e Ballkanit. Ndërsa Ridgeley, bashkëshortja e ushtarakut që duroi sakrificën e fundit dhe i la për të rritur tre fëmijët e vetme, drejtonte fermën e familjes.
“Dy milionë njerëz jetojnë në liri dhe pa frikë për shkak të burrit tuaj”- i tha babai im asaj ndërkohë që ajo shikonte djalin i cili po pastronte foton e helikopterit të Kevinit.
“Për herë të parë që nga vdekja e Kevin, unë ndiej se jeta ime ka kuptim”- tha ajo.
Babai im dhe Ridgeley kujtuan historinë e dhimbjes, sakrificës dhe respektit të ndërsjellë.
“Për shkak të burrit tuaj, ëndrrat e vendit tim janë gjallë”- i tha ai. “Kevin ka diçka bërë diçka për popullin tim që unë nuk mund ta bëja i vetëm”
Babai im i dha familjes një plis, që është një kapele tradicionale shqiptare e veshur nga shumë prej anëtarëve të familjes sonë. Chris tha se babai i tij do të ishte krenar ti shihte të gjithë ata bashkë.
Foto3
Familja ime dhe e Reicherts jemi bërë miq, ndajmë një lidhje të pathyeshme. Po më pas? Ata do planifikojnë një udhëtim vitin tjetër në Kosovë për të festuar 10 vjetorin pavarësisë së vendin duke shpresuar për të marrë një kontakt më familjen e pilotit tjetër.
Nga Besa Pinchotti për “My military life”/ përshtati opinion.al
