E prekur nga sëmundja e rëndë, një vajzë 17-vjecare nga qyteti i Fierit ka shkruar një letër prekëse, teksa u drejtohet njerëzve më të dashur. Edhe pse në luftë për jetën, Aleksandra Zaranjaku mendon më shumë për prindërit dhe dhimbjen që mund t’u shkakatojë atyre largimi i vajzës nga kjo jetë. “Shqiptarja.com” ka publikuar fjalët e adoleshentes, që janë prekëse dhe inkurajuese për këdo që i lexon.
LETRA E PLOTE
Se besoj që e kam kaq të shkurtër jetën dhe se di sa do mund të jetoj, po shkruaj këtë letër për familjen dhe disa persona të veçantë kur ta shihni ju lutem mos qani, ky ishte fati im. Mami, babi ju dua shumë mos u mërzisni kështu ishte e shkruar nuk kemi çfarë të bëjmë, doja t’iu kërkoj ndjesë që po iki kaq e re. Ju dua ju mblidhni forcat ndoshta s’jam me ju po jam në zemrën tuaj.
Vëllezërit e mi të dashur Neri, Enea, yjet e motrës mos u mërzisni do jem pranë jush dhe pse nuk jetoi më, ju kërkoj ndjesë qe po iki kaq shpejt po do jem në zemrën tuaj. Elis ti je dashuria e jetesës time më fal qe nuk jam me ty, të lash vetëm por do jem me ty çdo çast minutë, sekondë të premtova do të doja deri në vdekje ja te desha më ke bërë pik në zemër.
Kujtim ti je njeriu që pata pranë çdo çast je vëllai im ishe ti që më ndihmove të ec para kur të bija të ngrija kokën dhe thosha s’kam gjë, jam mire po dhe tani jam mirë. Më fal që po iki, po kështu ishte e shkruar.
