Shqipëria është sot në Zi Kombëtare në nderim të Dëshmorit të Atdheut, majorit, Klodian Tanushi, që humbi jetën në krye të detyrës gjatë misionit në Letoni.
Të gjitha institucionet shtetërore kanë ulur flamujt në gjysmë shtizë ndërsa homazhet në nderim të majorit. Mes dhimbjesh e lotësh, ishin familjarët ata që u përulën para arkivolit të mbuluar me flamurin kuq e zi. Momenti më prekës gjatë homazheve ishte kalimi i bashkëshortes dhe i fëmijëve të majorit.
Pas familjarëve, ishin ushtarakë të shumtë dhe personalitete të shumta nga radhët e politikës të cilët u përulën para trupit të majorit Klodian Tanushi.
Kryeministri Edi Rama: Klodiani ishte në një mision paqeruajtës e jetë shpëtues, e la jetën e tij për të mos lejuar jetë të tjera. Ky është thelbi i të gjitha misioneve paqeruajtëse, i Forcave tona të Armatosura si pjesë e Aleancës së madhe. Është më e lehtë të japësh jetën në çaste ekstreme, kur mësyn armikun sy më sy. Por është tejet e vështirë dhe besoj, edhe sublime të pranosh që jeta jote mund të ndalojë në cdo cast për të shpëtuar jetë të panjohurish. Klodiani i ngjiti shkallët e karrierës një nga një, njeri i përkushtuar, fisnik dhe tejet i respektuar. Gjë që shpjegon përtej dhimbjes edhe lotët e panatyrshme në fytyrën e shefit të shtabit teksa foli për të, apo zërin e mezi përmbajtur të ministres. Për shumë pak kohë do të kthehej në atdhe sërish, do ishte pranë familjes, do përkëdhelte fëmijët, do ishte në sytë e babait një arsye krenari, por është kthyer mbështjellë më flamurin kuq e zi, jo për të shkuar në shtëpi, por për t’u bashkuar në banesën e kombit, aty ku Kombi ka mbledhur të gjithë ata që dhanë jetën për të.
Ministrja e Mbrojtjes, Olta Xhaçka: Fatkeqësisht dhimbja na u shtua përsëri, pas vdekjes së Zarife Hasanajt. Ndarja nga jeta e major Klodian Tanushit është aq e rëndë dhe aq e trishtueshme, sa është e vështirë të gjesh fjalët e duhura për të qetësuar sado pak zemrat e familjarëve. Edhe pse mirënjohja dhe krenari është pa kufi, sërish nuk mund ta zbusim zemrën e bërë gurë të familjarëve të tij. Jemi pranë tyre. Është shumë e dhimbshme edhe për mua që e kam njohur nga afër këtë ushtarak dhe që besoja se do ia dilte mbanë. Ai nuk ia doli duke na lënë një boshllëk të madh bashkë me humbjen e pakthyeshme.
Gjeneral Kollçaku: Komandant Klodi do na marrë malli për ty, për zërin tënd, për ngrohtësinë tënde, për fjalën tënde, për urdhrin tënd, për komandën tënde! Shërbimi yt do mbetet i shenjtë, prandaj po të përcjellim në vendin e shenjtë, pranë martirëve tanë, tek të pavdekshmit e kësaj toke!/ Opinion.al
