Prindërit e Konstantinos Katsifas i kanë dërguar një kërkesë kryeministrit Grek, Mitsotakis ku i kërkojnë që të ndikojë për të zbardhur të vërtetën e vdekjes së djalit të tyre.
Ata shprehen se Kostandini nuk ishte fëmija i keq që autoritetet shqiptare donin të promovonin por një njeri me zemër të mirë. Sipas tyre reagimi i tij ishte rezultat i indinjatës për atë përjetojnë njerëzit e Epirit të Veriut, teksa shtojnë se vrasja me gjakftohtësi e Kostandinit, tregon se Shqipëria nuk respekton pakicën kombëtare greke dhe të drejtat e saj.
Ndërkaq kjo nuk është hera e parë që prindërit e Kosntandino Kacifas i drejtohen kreut të qeverisë greke. Dhjetorin e kaluar, në një letër krenarie dhe dinjiteti, ata i bënë thirrje kryeministrit të atëhershëm Alexis Tsipras të ndërhynte “si për të sqaruar vrasjen e djalit të tyre, ashtu edhe për të ndaluar tiraninë e shqiptarëve etnikë kundër etnisë Greke” sic u shprehën ata por ish-kryeministri nuk u ktheu një përgjigje.
LETRA
Z. Kryeministër,
Një vit më parë djali ynë Kostandin Katsifas siguroi që fshati ynë të vishej me blu dhe të bardhë për të nderuar kujtimin e vjeshtës së vitit 1940. Sot, një vit pas, Kostandini ynë, nuk është më këtu, siç e dini u ekzekutua nga forcat speciale të policisë shqiptare në fshatin tonë Bularat, më 28 tetor 2018. Por këtu është shpirti i tij që kërkon justifikim me “pse?”.
Pse u ekzekutua i rrethuar në mal nga qindra burra të Policisë Shqiptare, ndërsa ai mund të ishte arrestuar?
Pse na torturuan për dhjetë ditë dhe e tërhoqën kufomën e fëmijës sonë pa na lënë ta shohim?
Pse ata ndryshuan gjithçka duke ndërhyrë në trupin e djalit tonë dhe duke na penguar ne si prindër të bënim ekspertizën tonë?
Pse nuk i respektojnë të drejtat tona fetare dhe ndaluan punimet për përkujtimoren e fëmijës sonë?
Pse janë terrorizuar prej një viti anëtarët e Minoritetit Kombëtar Grek që po na mbështesin në dhimbjen tonë? Ata merren në pyetje, terrorizohen dhe shpallen të padëshiruar.
Për një vit tani autoritetet shqiptare nuk kanë lëshuar një raport mbi rrethanat e vrasjes së Kostandinit tonë.
Z. Kryeministër,
Ne e kuptojmë barrën e përgjegjësisë që ju keni, por shpresojmë dhe kërkojmë nga ju që të ndikoni për lëshimin e menjëhershëm të përfundimit të vrasjes së djalit tonë, në mënyrë që ne si prindër të mund të ndërmarrim hapat e nevojshëm për të mbajtur të gjallë kujtimin e tij.
Kostandini nuk ishte fëmija i keq që autoritetet shqiptare donin të promovonin. Kostandini ishte një njeri me zemër të mirë dhe me zemër të këndshme që e donte shumë Greqinë. Dora e tij nuk ishte e armatosur për të marrë jetë, ai nuk mundi, pasi besimi i tij i thellë në Zot dhe vlerat e krishtera nuk e lejuan. Reagimi i tij ishte rezultat i indinjatës në të gjitha ato që po përjetonte. Pakënaqësia për atë që ka qenë dhe vazhdon të kalohet nga njerëzit e Epirit të Veriut që nuk guxojnë të reagojnë sepse frika e mposhti atë. Djali ynë guxoi dhe ne jemi krenarë për të.
Me vrasjen me gjakftohtësi të Kostandinit, Shqipëria ka treguar edhe një herë se nuk respekton Pakicën Kombëtare Greke dhe të drejtat e saj.
Z. Kryeministër,
Ne ju kërkojmë të ktheni sytë nga vendi ynë përpara se të jetë vonë. Me respekt Jani dhe Vasilia Katsifa”
