Ëndrrat gjithmonë kanë qenë një mister. Të shumta kanë qenë teoritë në lidhje me kuptimin e tyre, por asgjë nuk është e vërtetuar. Por shumë njerëz i harrojnë ëndrrat menjëherë sapo zgjohen. Ndoshta ky mister tashmë e ka një përgjigje dhe e thotë vetë shkenca.
Gjatë pjesëve të ëndrrave nivelet e neurotransmetuesve të serotoninës dhe të noradrenalinës janë shumë të ulëta, gjë që me siguri ka ndikim në përpjekjet që sërish t’i kujtojnë ëndrrat.
Megjithatë, mbase shkaku më i rëndësishëm është në atë që ndjenjat tona të grumbulluara kur jemi zgjuar kanë kuptim dhe janë të ndërthurura mes vete.
Ëndrrat janë plotësisht të palogjikshme. Ndërkaq ngjarjet në to në asnjë mënyrë nuk janë të lidhura.
Prandaj, kur përpiqemi që t’i kujtojmë, nuk mundemi të ndjekim ndonjë fill, ndaj imtësitë piktoreske me siguri humbasin në labirintin e pështjelluar të neuroneve.
