Plazhet e mrekullueshme, ushqimi i shkëlqyer, dhe një buxhet modest janë tre pika sipërfaqësore që përshkruajnë më së miri këtë vend të gjallë ballkanik. Ndërsa po bëhet gjithnjë e më e pëlqyer nga turistët, Shqipëria përsëri mbetet një vend i bukur por i pazbuluar. Sigurisht që vendi ofron bregdete të mrekullueshme, dhe është një atraksion turistik, por arsyeja më e mirë për të udhëtuar drejt Shqipërisë është të zbulosh një vend krejtësisht të panjohur, të mbështjellë në mister pas dekadave të izolimit.
Përgatituni të dashuroheni me këtë vend të mrekullueshëm, nga kryeqyteti Tirana, dhe deri në ujërat mahnitëse dhe të kristalta të jugut, dhe deri te qytetet e lashta. Një eskursion përmes Shqipërisë, është një aventurë e vërtetë. Le të shohim se cilat janë vendet më të mira për t’u vizituar.
Tirana
Harroni Londrën, Parisin, ose Romën, për të vizituar një qytet të pasur me kulturë, histori dhe gastronomi, ende i pa mbipopullur nga turistët, kjo është Tirana. Kryeqyteti i Shqipërisë, Tirana është tashmë ndalesa e radhës për turistët që dëshirojnë të vizitojnë Ballkanin. Destincioni më i gjallë i kryeqytetit është Blloku, apo ndryshe lagjia më e famshme e qytetit. Në këtë zonë ndalesa jonë e parë është tek “Café Colonial”, një vend i mrekullueshëm tek i cili stafi do t’ju ndihmojë të zgjidhni një kokteil të krijuar për gustot tuaja.
Zemra e qytetit është sheshi Skënderbej, me xhminë, statujën e Skënderbeut dhe Kullën e Sahatit. Bëni një turne në Muzeun Historik Kombëtar, të stolisur me mozaikë të mrekullueshëm, për të mësuar historinë e vendit. Vizitoni Bunk’Art2, një muze i hapur së fundmi kushtuar viktimave të komunizmit, i cili ndodhet në qendër të Tiranës. Restoranti më i mirë në qytet? Shkoni në Padam, një pikë referimi për gastronominë shqiptare i vendosur në një vilë me një menu degustimi gourmet. Gjëja më e mirë që mund të bëni në këtë restorant, është të kërkoni një rekomandim nga kuzhunieri i guximshëm Fundim Gjepali.
Berati
Pak njerëz mund t’i rezistojnë bukurisë unike të së këtij qyteti të vjetër të mbrojtur nga UNESCO. Zemra e këtij qyteti të mrekullueshëm është lagjia Mangalem, një qendër mbresëlënëse osmane, me shtëpi tipike ngjyrë të bardhë dhe dritare të vogla që vijojnë deri në kodër ku ndodhet edhe kështjella duke fituar titullin “qyteti i një mijë dritareve”. Shqipëria është një vend me shumicë myslimane, por është i vetmi vend që i dha fund luftës së Dytë Botërore, me më shumë çifutë se sa kishte në fillim të luftës. Shqipëria gjithashtu është një vend me një tolerancë të madhe fetare për fetë e tjera si Ortodoksizmi dhe Katolicizmi. Gjatë regjimit komunist, diktatori Enver Hoxha i ndaloi rreptësisht të gjithë fetë në vend. Edhe pas hapjes së tempujve në vitet 90’, shqiptarët përsëri e praktikojnë fenë në mënyrë private. Ju do të shihni më shumë gra me shami në kokë në Londër apo Paris se sa në Shqipëri. Berati është simbol i kësaj tolerance fetare, dhe kjo është një nga arsyet se përse u mor në mbrojtje nga UNESCO. Por pavarësisht se është një atraksion turistik, Berati ka arritur të mbajeë një atmosferë të kënaqshme. Nëse dëshironi të mësoni më shumë për historinë e këtij qyteti, vizitoni Muzeumin Etnografik, të vendosur në një shtëpi të epokës osmane.
Gjirokastër
Vizitoni kështjellën e Gjirokastrës antike, për horizonte verbuese. Sapo të arrini në Gjirokastër, do e kuptoni përse është faqja e mbrojtes së UNESCO-s. Një nga qytetet më të vjetra në Shqipëri, emri i së cilës përkthehet “Kalaja e Argjendë”, dhe kjo tregon qartë bashkimin e kulturave shqiptare, greke, dhe turke. Por Shqipëria nuk është një shtrirje e Greqisë dhe Turqisë, vendi ka një identitet të madh kombëtar, gjuha shqipe është me origjinë indo-evropiane, por është krejtësisht ndryshe nga gjuhët e tjera në zonë. Edhe pse alfabeti është latin, tignujt e shkronjave tingëllojnë ndryshe. Gjirokastra është gjithashtu edhe vendlindja e diktatorit komunist Enver Hoxha, dhe si e tillë ajo mbeti e paprekur gjatë regjimit komunist, me urdhër të diktatorit. Përveç shkatërrimit të xhamive, (qyteti ka vetëm një xhami). Shtëpia e dikurshme e diktatorit tashmë është Muzeu i bukur Etnografik që meriton një vizitë. Qyteti është edhe vendlindja e shkrimtarit më të rëndësishëm shqiptar, Ismail Kadare (i nominuar pesë herë për Çmimin Nobel), i cili shkroi “Kronikë në Gurë”, ngjarjet e së cilës janë vendosur në Gijrokastër dhe tregojnë historinë e qytetit gjatë pushtimit italian dhe grek në Luftën e Parë Botërore dhe II.
Riviera shqiptare
Duke ecur përgjatë vijës bregdetare shqiptare do të zbuloni peisazhe të habitshme të mbushura me fshatra tradicional, ujra të kristalta, kisha ortodokse, dhe male që rriten në mënyrë dramatike. Riviera shqiptare është një ndalesë për shumë turistë, pasi në të ndodhen bregdetet e fundit të paprekur të Evropës. Eksplorimi i kësaj vije bregdetare ku takohen bregdeti Adriatik dhe Jon është një domosdoshmëri. Filloni udhëtimin tuaj nga qyteti i Vlorës (dy orë me makinë nga Tirana) dhe drejtohuni në gadishullin e Karaburunit të dhe në ishullin e Sazanit me ndihmën e Teuta Boat. Kjo zonë dikur ishte bazë ushtarake, por sot është një Park Kombëtar dhe vendi më i mirë për t’u vizituar në Vlorë.
Më pas është koha për të shkuar në jug. Përkundër transformimit të Rivierës në vitet e fundit, ka ende pika idilike të cilat të lënë pa frymë përgjatë këtij bregu të thyer. Palasa është plazhi i parë i aksesueshëm në Rivierë pas negocimit të prejardhjes së jashtëzakonshme përmes Kalimit të Llogarasë. Për vizitat verbuese shkojmë në Dhërmi. Ky është një nga plazhet më të famshëm në Shqipëri (këtu do të gjeni edhe restorante të mira, ku më i miri është “Sofra e Pashait”, mbani mend të porositni linguine me fruta deti). Përpara sezonit të pikut, është shumë qetë, ndërsa muajt e verës tani janë shumë të zënë, plazhi është mjaft i gjatë për ata që kërkojnë një vend të qetë larg turmave (përfshirë plazhin e bukur të Drymades). Plazhi shtatë kilometra afër fshatit Borsh është më i madhi në Rivierë. Ksamili, një plazh i mrekullueshëm pranë Sarandës (kryeqyteti jozyrtar i Rivierës Shqiptare) është një qendër e madhe e turizmit dhe gjatë sezonit të verës mbushet plotë me turistë.
Parku Arkeologjik i Butrintit
Përpara se të largoheni nga Shqipëria, duhet të vizitoni edhe Parkun Arkeologjik të Butrintit. Parku ndodhet në afërsi të kufirit grek dhe është një orë larg nga Saranda. Rrënojat e lashta të Butrintit ndodhen në një mjedis fantastik natyror dhe nga një sërë periudhash, që përfshijnë 2,500 vite. Ndonëse ishte e banuar shumë kohë më parë, grekët nga Korfuzi u vendosën në kodrën e Butrintit në shekullin e 6 para Krishtit. Brenda një shekulli vendi ishte bërë një qytet i fortifikuar tregtar. Prosperiteti i Butrintit vazhdoi gjatë periudhës romake dhe bizantinët e bënë atë një qendër kishtare. Pastaj qyteti pati një rënie të gjatë dhe u braktis deri në vitin 1927 kur arritën arkeologët italianë. Rënia më e mrekullueshme është me siguri teatri grek i shekullit të 3-të, i izoluar në pyllin e akropolit. Parku, i njohur për bukurinë dhe qetësinë e tij, është një mikrokozmos i kulturës së Mesdheut, çuditërisht i lirë nga turistët edhe në kulmin e verës dhe pikat e shikimit janë vendi i përsosur për të kapur foton tuaj të fundit të këtij vendi të pabesueshëm.
Përshtati nga “Paste Magazine” Ema Shazivari/Opinion.al
