Gjatë viteve të fundit, Shqipëria ka njohur progres të jashtëzakonshëm, por vetëm pak vite më parë, niveli i varfërisë ishte dramatik. Një prej zonave më të varfra, Bathorja, gjendej vetëm pak kilomtera larg Tiranës.
Eleanor Monbiot, ka qenë ndër përfaqësuesit e parë të organizatave humanitare të huaja që ka shkuar atje që në vitin 1999, për tu gjendur pranë familjeve në nevojë. Në një rrëfim për gazetarin Blendi Fevziu për emisionin OPINION, ajo deklaroi se “Bathorja i theu zemrën”.
“Mbaj mend që zona e Bathores ishte tërësisht rulale. E gjithë toka ishte një fermë. Ishte një zonë tmerrësisht e varfër. Ajo që më bëri shumë përshtypje, kjo edhe për shkak të dhunës së vitit 1997, në çdo vend që unë shkoja, në çdo ndërtesë, dritaret ishin të thyera, madje edhe ato të spitaleve. Mbaj mend që mësuesit më thonin që gjatë dimrit është aq ftohtë sa nxënësit mund të rrinin ulur vetëm për 10 minuta, më pas ngrihemi bëjmë vrap në klasë dhe jashtë për tu ngrohur. Në mjedise të tjera mund të shikoni komunitete me më pak para ose më pak burime, por mjedisi në Shqipëri ishte shumë i ashpër dhe shumë i vështirë. Edhe pse kam punuar në vendet më të varfra dhe më të cënueshme në të gjithë botën, Bathorja më theu zemrën. Aty pashë familje që jetonin në kushte të papërshkrueshme,” – deklaroi Monbiot, e cila ndodhet në vendin tonë në kuadër të 25 vjetorit të punës së World Vision në Shqipëri.
Ajo ka rrëfyer gjithashtu edhe për momentin më prekës që ka përjetuar me një nga familjet në Bathore.
“Mendoj se është e rëndësishme që të tregosh empati për njerëzit, por gjithashtu duhet t’u buzëqeshësh. Mbaj mend në Bathore kur takova një zonjë të moshuar, e cila erdhi, më kapi dorën dhe më tha. Buzëqeshja jote është e vetmja gjë që më ka dhënë shpresë. Vetëm duke parë buzëqeshjen tënde më ke bërë të ndihem më mirë nga çfarë jam ndjerë gjithë jetën. Ky çast ka mbetur gjithmonë me mua. Buzëqeshja është një gjuhë universale,” – u shpreh drejtuesja e World Vision për Evropën Lindore dhe Lindjen e Mesme.
View this post on Instagram
