Marrë nga CNA.al
Prej disa kohësh në Shqipëri, në këtë vendin tonë me të pasur e të varfër, ka një sulm të pandalshëm ndaj biznesit. Një sulm që vjen nga të gjitha krahët, turpësisht, a thua se ky vend është gati t’i kthehet kohës së reformave agrare, burgosjes së të pasurve, triumfit të të varfërve, dhe në emër të popullit çdo ditë e më shumë disa pseudo-analistë, kanë nxjerrë kazmën e tyre marksiste, duke sulmuar në mënyrë të turpshme, motorin e zhvillimit ekonomik të vendit, që është biznesi vendas.
Ka të majtë e të djathtë, ka të qendrës e liberalë, që tjetër thonë në publik e tjetër bëjnë në fakt. Shiten si moralistë, por s’janë gjë tjetër vetëm se instrumente të keqpërdorura, ku për interesa politike, ku për interesa personale, e ku turpësisht për korrupsion dhe banalitet mediokriteti, sulmojnë bizneset shqiptare.
“Disa e shohin sipërmarrjen private si shënjestra grabitqare që duhet goditur, të tjetër e shohin si një lopë që duhet mjelë, por pak janë ata që e shohin si një kalë i fuqishëm që tërheq karron.”, këtë e ka thënë, Winston Churchill, dhe këtë mesazh apo qëndrim politik të një prej njerëzve më të mëdhenj të historisë botërore, një politikan dhe Kryeministër vizionar, këtë qëndrim duhet ta lexojnë mirë të gjithë politikanët, të gjithë gazetarët, të gjithë analistët, dhe ata që sot kanë nxjerrë kazmat dhe pushkët kundër biznesit vendas.
Qeveria aktuale ka rritur taksat që paguan biznesi shqiptar, sot janë rreth 450 mijë shqiptarë, që punojnë në biznese. Gati 80% e të gjithë forcës ekonomike dhe njerëzve që paguhen në këtë vend.
Qeveria me skemat e saj, sot ka të punësuar rreth 86 mijë persona. Bashkë me pushtetin vendor, dhe skemat e saj të shëndetësisë, në total ka rreth 140 mijë të punësuar.
Një shtet ku rreth 20% e numrit total të të punësuarve paguhen nga taksapaguesit, por taksat e shqiptarëve vijnë nga ata që punojnë në biznes dhe që paguajnë edhe kontribute. Janë po ata që mbajnë më shumë se gjysmë milioni pensionistë.
Të punësuarit në biznes dhe vetë bizneset janë kontribuesit më të mëdhenj për skemën e pensionistëve, ndihmën ekonomike të të papunëve, investimet në shkolla, rrugë etj. Janë ata që mbajnë gjallë ekonominë e këtij vendi të vogël, që sot ka “shpallur armik” biznesin, dhe me kazmë dhe pushkë në dorë lufton për proletariatin.
Taksa dhe sulme nga qeveria, akuza dhe sulme nga opozita, a thua se jemi në kohën e “qoftëlargut”, ku duhet të burgosim dhe masakrojmë të pasurit, që të hanë me lugë floriri të varfrit.
Në fakt e gjitha kjo është një skemë e pështirë dhe e neveritshme politike që tregon paaftësinë e klasës politike dhe turpin ku është katandisur media që përdor pushtetin e saj kundër zhvillimit të biznesit, abuzon, vë gjoba, intimidon, duke shpallur publikisht se ka gjetur “armikun e klasave”.
Kështu shkruante “Zëri i Popullit” gjatë diktaturës. Kështu flasin disa ekrane sot, ku analistë dhe politikanë milionerë, në pozitë dhe opozitë, problemin e shohin tek “armiku i klasës”.
Në fakt ky armik ështrë shpirti dhe zemra e ekonomisë. Është forca e vetme e zhvillimit në vend. Problemi nuk është biznesi, problemi nuk janë biznesmenët, kushdo qofshin ata.
A mund t’i përmendim me emra?! Nuk është problemi as Shefqet Kastrati, as Samir Mane, as Artan Dulaku, as Bashkim Ulaj, as Ramë Geci, e as qindra firma që kanë punësuar më shumë se gjysmën e krahut aktiv të punës në Shqipëri, dhe paguajnë pjesën e luanit në zhvillimin ekonomik të vendit.
Nuk janë oligarkë, janë biznesmenë që punojnë ndërkohë që shumica i lëpihet politikës për lëmoshë apo grindet për tallava politike.
Problemi nuk është biznesi, as ndërtuesit, as investitorët, ata janë “kali i fuqishëm” që tërheq karron e ekonomisë, por mbi këtë kalë qëndron kamxhiku i qeverisë, kamxhiku i opozitës, sulmet e turpshme të medieve që kërkojnë para për interesat e tyre të pista.
Në rast se kanë shkelur ligjin dhe kanë abuzuar, këta taksapagues mbajnë përgjegjësi ligjore, kontrollohen, dënohen administrativisht. Por, si mund të ndodhë që një vend që kërkon të hyjë në Bashkimin Evropian, biznesi të shpallet “armiku i popullit”, sepse duan interesat e politikës, apo atyre që duan të hanë me lugë floriri duke i thënë popullit që e kanë prej alumini.
Qeveria sulmon, opozita sulmon, na tregojnë barsoleta me oligarkë, dhe asnjëri në fakt nuk merret me thelbin e çështjes. Askush nuk e shikon biznesin si kalin e fuqishëm që duhet ushqyer për të tërhequr fort karron e ekonomisë. Njëra palë e shikon si shënjestër grabitqare, pala tjetër si lopë që do ta mjelë për interesat e saj, dhe për ta problemi është biznesi.
Në fakt problemi është politika, është keqqeverisja, mungesa e alternativës nga opozita. Për ta mbyllur po shtrojmë një pyetje: “Çfarë do të ndodhte në Shqipëri në rast se disa dhjetëra mijë biznese të mëdha, përfshi edhe ata që sot i quajnë oligarkë, do të merrnin një vendim ekstrem, për të mbyllur aktivitetin e tyre për një muaj? Çfarë do të ndodhte?
Qindra mijë shqiptarë do të ishin në rrugë, kundër Ramës, Bashës, Metës, e çdo race tjetër politikani, që jo vetëm nuk i kish mundësuar zhvillimin e vendit, por i kishte nxjerrë në rrugë të madhe duke i luftuar barbarisht.
Çdo gjë do të shkonte në faliment, gjithçka do të ishte një kaos i vërtetë. Prandaj, të gjithë zhurmaxhinjtë, në qeveri, opozitë, media ose jo, përgjegjësinë nuk duhet ta shohin te biznesi, por tek shteti dhe pushteti, tek ligji dhe “Maliqi”, jo tek biznesi, jo tek biznesmenët, ata nuk janë krimi, ata nuk janë kriza, ata janë zhvillimi. Krimin dhe krizën duhet t’i luftojë qeveria, dhe më të lehtë do ta kishte po të mbështeste dhe inkurajonte biznesin.
Biznesi është motori i ekonomisë shqiptare, prandaj u shembën muret në vitet 90′-të, për ekonominë kapitaliste, e jo më për horrat marksistë.
Shqipëria ka nevojë për forcën e biznesit, për shpirtin e çdo biznesmeni shqiptarë, nga më i vogli tek më i madhi, dhe nuk ka nevojë për burokracitë dhe hakmarrjen duke i trajtuar si lopë që duhen mjelë, apo grabitqarë që duhen goditur.
Ndali Zot se nuk dinë se ç’bëjnë! Problemi nuk është biznesi. Problemi i Shqipërisë është atë që e luftojnë atë. /CNA.al
