Le figaro i ka dedikuar një artikull turizmit në Shqipëri, ku shkruhet se me ujërat blu, plazhet e bardha, fshatrat rrëzë kodrave dhe rrezet e diellit, bregdeti jugperëndimor i Shqipërisë është shtëpia e disa prej plazheve më të mira në Gadishullin Ballkanik.
Le të jemi të sinqertë, vijon artikulli, çfarë dimë për Shqipërinë? Njohim periudhën e diktaturës komuniste, bunkerët, shkrimtarin e shkëlqyer Ismail Kadare. Trashëgimia helene? Nuk dimë shumë për të. E kaluara osmane? Nuk e dimë.
Sidoqoftë, Shqipëria është vendi me më shumë se 2000 vjet histori, me kulturën e saj, qytetet antike dhe peizazhet e larmishme. Në veri me malet dhe luginat e thella, në qendër me qytetet e saj, në perëndim ndodhet kryeqyteti tepër aktiv, Tirana. Ndërsa në jug, bregdeti dhe plazhet, rajoni më turistik i vendit.
Shqipëria është një nga gurët e çmuar më të mirë të Adriatikut. Kalon Vlorën dhe shikon Detin brigjet e detit Jon. Para syve shfaqen, gjire të vegjël, ujëra të kaltra dhe fshatra rrëzë kodrave. Jo, nuk është Greqia por Riviera Shqiptare, 100 km vijë bregdetare, limane të fshehura dhe zona arkeologjike.
Qafa e Llogarasë, midis qiellit dhe detit
Qafa e Llogarasë është legjendare në shumë mënyra. Së pari, sepse romakët shkuan atje. Së dyti, sepse shënon hyrjen në rivierën shqiptare. Qafa kalon në 1043 m mbi nivelin e detit. Nga lart, ne mund të shohim qartë detin, të qetë dhe të kaltër, një nga panoramat më të bukura në vend. Vendi ofron shëtitje të bukura malore. Mund të ecim midis pishave të zeza dhe bredhave bullgarë. I shpëtojmë pak nxehtësisë së bregdetit. Takojmë kafshë si dreri, dhia e egër dhe Shqiponja.
Dhërmiu, perla e detit Jon
“Perla e bregdetit”. Kështu e quajmë ne Dhërmiun. Ujë i pastër, plazhe me guralecë dhe bare pothuajse në ujë. Dhërmiu është një nga vendpushimet më të njohura bregdetare të Shqipërisë. Ka infrastrukturë cilësore dhe një ambient si në ëndërr. Ecni në jug, do të gjeni vende të paeksploruara , ujëra të tejdukshëm dhe një mjedis të jashtëzakonshëm. Rreth tej ndohet mali, i cili kap majat mbi 2000 metra.
Dhërmiu është bregdet, por edhe një qytet i vjetër. Aty do të gjeni rrugë me kalldrëm, shtëpi prej guri, pemë fiku, hardhi dhe trëndafila të lulëzuar. Fshati ka më shumë se 30 kisha ortodokse, duke përfshirë Manastirin e Panagia, të vendosur në kodër, me afreske të bukura të shekullit të 16-të.
Kanioni i Gjipesë dhe plazhi i fshehur
Është paksa i largët, diskret, më pak i frekuentuar. Arrihet pas një shëtitje 25-minutëshe. Këtu, nuk ka asnjë club të zhurmshëm apo atmosferë parti, vetëm disa çadra dhe një lokal i vogël. Plazhi i Gjipesë është një nga më të bukurit në Shqipëri. 400 metra guralecë, ujë të pastër dhe shkëmbinj përreth. Ideale për not dhe shëtitje. Shkëmbi thyhet nga një kanion mbresëlënës.
Himara
Flamuj blu dhe të bardhë kudo, targa greke madje dhe piktura për lavdinë e klubeve të futbollit Athinas. Zona është populluar nga grekë që nga kohërat antike. Qyteti shfaq lidhjen e tij prej kohësh me vendin fqinj. Sot heroi lokal quhet Pyrros Dimas, i lindur këtu, por tre herë kampion olimpik i peshëngritjes nën flamurin grek. Himara ka 2.800 banorë, dalje direkte në det, plazhe të shumta, por edhe një qytet i vjetër i fortifikuar, 180 metra mbi det. Lart ndodhet kisha bizantine, rrugica tipike dhe një panoramë e mrekullueshme. Mund të shohim bregdetin dhe madje edhe një pjesë të Greqisë, ishullin e Korfuzit, pikërisht përballë.
Porto Palermo dhe Qeparo, vende të qeta dhe autentike
Zyrtarisht, Porto Palermo është pjesë e qytetit të Himarës. Zyrtarisht, vetëm. Në fakt, zona meriton një vizitë më vete. Është një gji i bukur dhe i paprishur. Porto Palermo citohet rregullisht ndër destinacionet më të bukura në Evropë. Njerëzit vijnë atje për të notuar, për të eksploruar kështjellën Ali Pasha (100 lekë) dhe për të vizituar një fshat tjetër afër. Qeparo konsiderohet si fshati më i bukuri në Rivierë. Mund ta shihni nga bregu, të kapur pas kodrës së tij, 300 m mbi det. Qeparo është një Shqipëri autentike, një pamje që të lë pa frymë për gjirin dhe qetësinë e malit.
Saranda, gjiri dhe rrethinat e saj
Saranda është qyteti më turistik i vendit: me 17,000 banorë, me marinë, ndërtesa dhe një gji prej betoni. Njerëzit vijnë këtu kryesisht për të shijuar plazhin, infrastrukturën dhe udhëtimet në ishullin grek të Korfuzit. Këshillë: Nëse vizitoni këtë vend përqendrohuni në mjedisin përreth. Së pari, shkoni te burimi i Syrit të kaltër. Një vend me ujë të shkëlqyeshëm jeshil del në sipërfaqe. Më parë, vendi ishte i rezervuar për drejtuesit e Partisë Komuniste. Që nga rënia e regjimit, turistët janë dyndur aty. Zgjidhni një vizitë në mëngjes. Gjatë kthimit, ndaloni në Manastirin e Shën Nikollës së Mesopotamit, një nga kishat më të mëdha bizantine në Ballkan. Në fund, ngjituni në Kështjellën Lëkurësit, një fortesë Osmane e ndërtuar për të kontrolluar rajonin.
Butrinti, antik dhe mitologjik
Qyteti antik i Butrintit është magjik. Do të ishte themeluar pas Luftës së Trojës nga Helenos, djali i vetëm i mbijetuar i mbretit Priam. Sot, mund të vizitohen: rrënojat Greko-Romake, kulla Veneciane, shenjtërorja e Asclepius, teatri, forumi Romak, fortifikimet Romake. Për Unesco, ky vend përbën një “mikrokozmos të historisë së Mesdheut”. Qyteti lulëzoi për më shumë se 2000 vjet falë vendndodhjes së tij të jashtëzakonshme. Përreth, kodra të pyllëzuara, dy liqene dhe ngushtica strategjike e Korfuzit. Rajoni u shpall park kombëtar në vitin 2000.
Gjirokastra, e bukura osmane
Nga larg, ajo duket paksa e ashpër, e zymtë, e zhdukur. Shtëpitë grumbullohen, i shohim gri, si kështjella në majë, të forta dhe të rrepta. Sapo të hyni brenda, do të ndryshoni mendim. Shfaqen fasada të bardha, rrugë me kalldrëm, lokale miqësore, kafene të gjalla, jetë e vërtetë në një fshat dhe një xhami që duhet të vizitohet. Gjirokastra konsiderohet qyteti më i bukur në Shqipëri. Ajo është mbi të gjitha një shembull i një qyteti osman të ruajtur. Disa shtëpi duken si kala, pa dritare në katin e parë. Këto janë shtëpi kullë, me pllaka, të rezervuara për drejtuesit e administratës osmane. Me e bukura ? Shtëpia Zekate (200 lekë = 1,70 €), në lartësi ajo është tre kate, ka dy kulla anësore dhe një fasadë të madhe me hark të dyfishtë. Jo shumë larg, ndodhet një shtëpi tjetër, ajo e shkrimtarit Ismail Kadare (200 lekë = 1,70 €), shqiptari më i lexuar në Francë. Ecni edhe 15 minuta në lindje dhe do të gjeni Kalanë e Gjirokatrës (200 lekë = 1,70 €). E ndërtuar nga Bizantinët në shekullin V dhe më pas e përforcuar nga Osmanët. Brenda, mund të vizitojmë: një mauzole, rrugicën kryesore, kullën e orës, një pjesë të mureve, oborrin e kalasë, një tunel dhe madje edhe kufomën e një gjahtari të forcave ajrore, amerikan i kapur në 1957, në mes të Luftës së Ftohtë./Opinion.al
