Me hyrjen e banorëve të rinj, gjërat mes Donës dhe Musës duket se nuk janë më njësoj.
Musa mendon se Dona po e lë pas dore dhe po e neglizhon duke qëndruar më shumë me Ambran.
Në rastin më të parë që çifti ndodhet vetëm në krevatin e tyre ai ja bën këtë vërejtje.
“Ngela keq se nuk po ma var fare”, i thotë ai.
Dona i kërkon falje dhe justifikohet duke i thënë që Ambran e njeh nga jashtë.
“Po unë të kam vetëm ty këtu brenda”, ja kthen Musa, ndërsa Dona e plotëson duke shtuar “edhe unë”.
Megjithatë gjërat nuk u mbyllën me kaq.
Dona: Kështu do të vazhdosh?
Musa: Mund të bësh çfarë të duash, mua po më dhemb barku.
Dona: Kur rri ti me të tjerë, të qaj unë?
Musa: Është ndryshe kur e ke shoqe të ngushtë.
Musa: Unë ta largoj?Musa: Je këtu për arsye tjetër. Do që të të rrijë çdo sekondë me ty?
Dona: Unë do i rri pak afër.
Musa: As që e vras mendjen fare.
Dona: Nuk do të të shmangem ty. Ti s’e vret mendjen, unë e vras.
Musa: Ti vazhdo, unë nuk do të mbaj qejf në qafë
Dona: Është dita e parë dhe sa të ambientohet do të rri me të. Është tip që nuk përzihet shumë.Musa: Në rregull
Dona: Të thashë që po i tregoj shtëpinë.
Musa: Mund t’ja tregonim bashkë.
Dona: Do të thoje jo nga inati. Je duke bërë si fëmijë
.Musa: Janë veprimet e tua si fëmijë.
Dona: A më do?
Musa: Jo!
Dona: Pse?
Musa: Se ndryshove.
Dona: T’i shkul flokët! Sa i çuditshëm bëhësh ndonjëherë.
Musa: Kur ndryshon ti.
Dona: Nuk ndryshoj, ça ndryshova kur rri me atë?
Musa: Janë veprimet e tua që janë më të rëndësishme. Ti nuk i vë re, i vë re unë! Ti për mua këtu je gjëja e parë.
Dona: Kush të tha ty që je gjë e dytë?
Musa: Nuk e thashë unë, e the ti.
Dona: Nuk t’u shmanga.
Musa: Posi! Sa u zgjua qëndrove tre orë me të (Ambran).
Dona: Se dikush duhej të merrej me buxhetin dhe unë po rrija kot dhe thashë të laj enët.
Musa: Nuk erdhe fare, lave enët. Analizo veprimet e tua.
Dona: Edhe mua më bezdisin veprimet e tua. Kur vjen më puth më bezdis.
Musa: Në rregull, s’e bëj më. S’ka problem. S’je e detyruar. Unë kështu jam.
Dona: Edhe unë kështu jam.
Musa: Këto janë sjellje të tjera.
Dona: Ça po thua?
Musa: Sjelljet që të pashë që mbrëmë në darkë. S’me fute në muhabet fare. A je në rregulll ti?
Dona: S’me duket ndonjë gje kushedi se ça.
Musa: Ndryshove sjellje. E vura re. Të thashë a të vjen turp.
Dona: Se nuk të putha fare ty?
Musa: S’është vetëm kjo. Janë edhe ca sjellje që ti s’i vë re. Unë jam me të vërtetë kështu.
Dona: Unë jam ndryshe me njerëz që njoh.
Musa: Ç’lidhje ka kjo? Mund të sillesh ndryshe me ata, por jo me mua. Unë po flas për mua.
Dona: Po kaloj kohë me ata.
“Edhe jashtë kështu do të jesh. Më the, kam frikë se kur të dalim, shoqëria, gjërat…kështu më the, apo jo? S’është problemi im pse ata nuk janë çift. (Ambra dhe Elsamedi)”, i thotë ai Donës.
Dona i thotë se ata janë çift.
“S’e vras mendjen se ça janë. S’e vras fare mendjen unë”, i thotë ai.Dona ja kthen duke i thënë se në shtëpi është krijuar një situatë e re dhe se të gjithë këtë e ka me veten dhe se po mërzitet kot.
“S’kam nerva fare, s’e vras mendjen për situatën. Mua më bën përshtypje njeriu që kam afër. Unë po flas për mua dhe ty”, i thotë ai duke shtuar se në marrëdhënien mes tyre, nga ana e tij nuk ka asnjë lojë.
“Po mos të kisha thënë asgjë unë, do të thotë që po luaja. Ta thashë dje me shaka që jam edhe unë, meqë më ktheve shpinën në krevat”, i thotë ai.
“Bëj ça të të dojë qejfi”, i thotë Dona.
“S’e vras mendjen. Ec në rrugën tënde. Unë kam nevojë për ty. Për mua ti je e para”, ja kthen Musa. /Big Brother/
